Doelgerichte investeringen in Haïti
Een korte geschiedenis van Haïti
Haïti, officieel de Republiek Haïti (Frans: République d'Haïti, Kreyòl: Repiblik Ayiti), beslaat het westelijke deel van het eiland Hispaniola in de Caraïbische Zee. Het land omvat tevens een aantal kleinere eilanden, waarvan Île de la Gonâve, Île de la Tortue en Île à Vache de grootste zijn. Haïti ligt oostelijk van Cuba en grenst in het oosten over 275 kilometer aan de Dominicaanse Republiek. Het land heeft een oppervlakte van 27.750 km² en een inwonertal van 11.067.777 (2020). De hoofdstad is Port-au-Prince.
Toen Columbus in 1492 op “Hispaniola” landde, trof hij een rijk land en vreedzame mensen aan. Hun productie van koffie en rietsuiker bedroeg in de loop van de eeuwen respectievelijk 40% en 60% van de wereldhandel. Maar tegelijkertijd heeft de kolonisatie het land zowat totaal uitgeput. En zo werd Haïti van kansrijke vondst tot kansarm en vergeten land. De verantwoordelijkheid van het Europese Westen daarin is verpletterend.
Omwille van zijn natuurlijke rijkdommen werd Haïti ooit terecht de ‘Parel van de Antillen’ genoemd. Na een lange bezetting en koloniale uitbuiting en geïnspireerd door de Franse Revolutie, streefden de blanke kolonialen naar economische onafhankelijkheid, maakten de mulattenbevolking aanspraak op sociale gelijkheid en voerde de slavenbevolking strijd voor de afschaffing van de slavernij. Na de beslissende veldslagen tegen de Franse legers werd Haïti uiteindelijk in 1804 de eerste onafhankelijke slavenrepubliek in de Nieuwe Wereld.
Deze onafhankelijkheid bracht niet voor iedereen de verhoopte vrijheid en gelijkheid en zeker niet de broederlijkheid. De vele decennia van uitbuiting, internationale isolatie, politieke instabiliteit en zware natuurrampen zorgen dat de ‘Parel’ nu één van de armste landen ter wereld genoemd wordt.
De aardbeving
De aardbeving van 12 januari 2010 was één van de zwaarste in de geschiedenis van Haïti. Ruim 200.000 mensen overleefden niet en ruim één miljoen raakten dakloos. De volledige overheidsadministratie, vele wegen en communicatielijnen werden vernietigd.
De schok bracht een immense stroom van internationale hulp op gang ... maar zonder het verhoopte effect, al te vaak kwam het geld in verkeerde handen terecht. Wat Haiti nu nodig heeft zijn doelgerichte investeringen in zijn infrastructuur en in zijn jeugd.
Vorming is een basisrecht van elk kind. Ruim elf scholen van het netwerk FdM werden in 2010 geheel of gedeeltelijk vernietigd. Vijftien kaderleden verloren het leven. Daarom richt Fidema zich op de heropbouw van het netwerk en de diverse sociale projecten die daar mee samenhangen, zoals kinderopvang, gezondheidszorg en socio-economische initiatieven.
Het nationale symbool
Fidema heeft een hibiscus als symbool in het logo. Deze prachtige maar tere bloem is het nationale symbool van Haïti: een bloem die alle dagen opnieuw bloeit en symbool staat voor de kwetsbaarheid maar ook de eindeloze veerkracht van Haïti.
